Budynek ten, jakże charakterystyczny dla naszego miasta to obok
Stadionu Konwiarza największa inwestycja brunatnego okresu w
architekturze przedwojennego Wrocławia. Z założenia miał byc budynkiem
biurowym przeznaczonym na siedzibę najwyższych władz miejskich.
Do budowy przymierzano się juz w 1935 roku, bowiem pierwsze dokumenty w
postaci szkiców projektowych pochodzą z tego właśnie okresu. Z
założenia miał być o wiele bardziej reprezentacyjny niż ten jaki
wybudowano. Obcięcie kosztów spowodowane wojną zaowocowało niestety
oszczędnościami przy samym projekcie jak i budowie gmachu.
Autorem finalnego projektu był Feliks Bräuler. Budowę rozpoczęto latem
1939 roku i właściwie, jak pisze Janusz Dobesz, prowizorycznie
ukończono w 1945.
(..)
Wgłębione portyki wejściowe, tak popularne w III Rzeszy nawiązuja
jednoznacznie do Nowej Kancelarii Rzeszy podobnie jak Radio na
Karkonoskiej, czy wejście do ZOO będące analogią Bramy Brandenburskiej.
Wejście główne.
Zamknięte wejście od strony Odry.
FotoWrocław 